Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtutkɑi̯n/, [ˈt̪ut̪kɑ̝i̯n]
- Rhymes: -utkɑin
- Syllabification(key): tut‧kain
- Hyphenation(key): tut‧kain
Etymology 1
From Proto-Finnic *tutkain. Equivalent to tutka- + -in (from the same root tutka- as tutkia; see it for more).
Noun
tutkain
- (chiefly biblical) goad (long, pointed stick used to prod animals)
On turha potkia tutkainta vastaan.- No good kicking against the goad(s).
- (dated, literary) point, sharp tip (of a knife, sword, etc., but occasionally also more figuratively, e.g. of a blade of grass or a mountaintop)
- Synonym: kärki
- (weaving, usually in the plural) thrum (an end of a warp thread in a loom which remains unwoven)
- (printing) pointure (a tool used with a printing press, with one or more spikes, that is used to align the sheet with the tympan, such as when printing on both sides)
- (military) mine probe, landmine probe (long thin stick used to locate mines)
Declension
Inflection of tutkain (Kotus type 33/kytkin, no gradation)
|
nominative
|
tutkain
|
tutkaimet
|
genitive
|
tutkaimen
|
tutkaimien tutkainten
|
partitive
|
tutkainta
|
tutkaimia
|
illative
|
tutkaimeen
|
tutkaimiin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkain
|
tutkaimet
|
accusative
|
nom.
|
tutkain
|
tutkaimet
|
gen.
|
tutkaimen
|
genitive
|
tutkaimen
|
tutkaimien tutkainten
|
partitive
|
tutkainta
|
tutkaimia
|
inessive
|
tutkaimessa
|
tutkaimissa
|
elative
|
tutkaimesta
|
tutkaimista
|
illative
|
tutkaimeen
|
tutkaimiin
|
adessive
|
tutkaimella
|
tutkaimilla
|
ablative
|
tutkaimelta
|
tutkaimilta
|
allative
|
tutkaimelle
|
tutkaimille
|
essive
|
tutkaimena
|
tutkaimina
|
translative
|
tutkaimeksi
|
tutkaimiksi
|
abessive
|
tutkaimetta
|
tutkaimitta
|
instructive
|
—
|
tutkaimin
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkaimeni
|
tutkaimeni
|
accusative
|
nom.
|
tutkaimeni
|
tutkaimeni
|
gen.
|
tutkaimeni
|
genitive
|
tutkaimeni
|
tutkaimieni tutkainteni
|
partitive
|
tutkaintani
|
tutkaimiani
|
inessive
|
tutkaimessani
|
tutkaimissani
|
elative
|
tutkaimestani
|
tutkaimistani
|
illative
|
tutkaimeeni
|
tutkaimiini
|
adessive
|
tutkaimellani
|
tutkaimillani
|
ablative
|
tutkaimeltani
|
tutkaimiltani
|
allative
|
tutkaimelleni
|
tutkaimilleni
|
essive
|
tutkaimenani
|
tutkaiminani
|
translative
|
tutkaimekseni
|
tutkaimikseni
|
abessive
|
tutkaimettani
|
tutkaimittani
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
tutkaimineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkaimesi
|
tutkaimesi
|
accusative
|
nom.
|
tutkaimesi
|
tutkaimesi
|
gen.
|
tutkaimesi
|
genitive
|
tutkaimesi
|
tutkaimiesi tutkaintesi
|
partitive
|
tutkaintasi
|
tutkaimiasi
|
inessive
|
tutkaimessasi
|
tutkaimissasi
|
elative
|
tutkaimestasi
|
tutkaimistasi
|
illative
|
tutkaimeesi
|
tutkaimiisi
|
adessive
|
tutkaimellasi
|
tutkaimillasi
|
ablative
|
tutkaimeltasi
|
tutkaimiltasi
|
allative
|
tutkaimellesi
|
tutkaimillesi
|
essive
|
tutkaimenasi
|
tutkaiminasi
|
translative
|
tutkaimeksesi
|
tutkaimiksesi
|
abessive
|
tutkaimettasi
|
tutkaimittasi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
tutkaiminesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkaimemme
|
tutkaimemme
|
accusative
|
nom.
|
tutkaimemme
|
tutkaimemme
|
gen.
|
tutkaimemme
|
genitive
|
tutkaimemme
|
tutkaimiemme tutkaintemme
|
partitive
|
tutkaintamme
|
tutkaimiamme
|
inessive
|
tutkaimessamme
|
tutkaimissamme
|
elative
|
tutkaimestamme
|
tutkaimistamme
|
illative
|
tutkaimeemme
|
tutkaimiimme
|
adessive
|
tutkaimellamme
|
tutkaimillamme
|
ablative
|
tutkaimeltamme
|
tutkaimiltamme
|
allative
|
tutkaimellemme
|
tutkaimillemme
|
essive
|
tutkaimenamme
|
tutkaiminamme
|
translative
|
tutkaimeksemme
|
tutkaimiksemme
|
abessive
|
tutkaimettamme
|
tutkaimittamme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
tutkaiminemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkaimenne
|
tutkaimenne
|
accusative
|
nom.
|
tutkaimenne
|
tutkaimenne
|
gen.
|
tutkaimenne
|
genitive
|
tutkaimenne
|
tutkaimienne tutkaintenne
|
partitive
|
tutkaintanne
|
tutkaimianne
|
inessive
|
tutkaimessanne
|
tutkaimissanne
|
elative
|
tutkaimestanne
|
tutkaimistanne
|
illative
|
tutkaimeenne
|
tutkaimiinne
|
adessive
|
tutkaimellanne
|
tutkaimillanne
|
ablative
|
tutkaimeltanne
|
tutkaimiltanne
|
allative
|
tutkaimellenne
|
tutkaimillenne
|
essive
|
tutkaimenanne
|
tutkaiminanne
|
translative
|
tutkaimeksenne
|
tutkaimiksenne
|
abessive
|
tutkaimettanne
|
tutkaimittanne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
tutkaiminenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
tutkaimensa
|
tutkaimensa
|
accusative
|
nom.
|
tutkaimensa
|
tutkaimensa
|
gen.
|
tutkaimensa
|
genitive
|
tutkaimensa
|
tutkaimiensa tutkaintensa
|
partitive
|
tutkaintaan tutkaintansa
|
tutkaimiaan tutkaimiansa
|
inessive
|
tutkaimessaan tutkaimessansa
|
tutkaimissaan tutkaimissansa
|
elative
|
tutkaimestaan tutkaimestansa
|
tutkaimistaan tutkaimistansa
|
illative
|
tutkaimeensa
|
tutkaimiinsa
|
adessive
|
tutkaimellaan tutkaimellansa
|
tutkaimillaan tutkaimillansa
|
ablative
|
tutkaimeltaan tutkaimeltansa
|
tutkaimiltaan tutkaimiltansa
|
allative
|
tutkaimelleen tutkaimellensa
|
tutkaimilleen tutkaimillensa
|
essive
|
tutkaimenaan tutkaimenansa
|
tutkaiminaan tutkaiminansa
|
translative
|
tutkaimekseen tutkaimeksensa
|
tutkaimikseen tutkaimiksensa
|
abessive
|
tutkaimettaan tutkaimettansa
|
tutkaimittaan tutkaimittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
tutkaimineen tutkaiminensa
|
|
Further reading
Etymology 2
Noun
tutkain
- (archaic) genitive plural of tutka
Anagrams