tutungiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish توتونجی (tütüncü). Equivalent to tutun + -giu.
Noun
tutungiu m (plural tutungii)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | tutungiu | tutungiul | tutungii | tutungiii | |
genitive-dative | tutungiu | tutungiului | tutungii | tutungiilor | |
vocative | tutungiule | tutungiilor |