twinclian

Old English

Etymology

Frequentative of twincan (to blink, wink)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtwin.kli.ɑn/, [ˈtwiŋ.kli.ɑn]

Verb

twinclian

  1. to twinkle

Conjugation

Descendants

  • Middle English: twinclen, twynclen

References