tytaniczny

Polish

Etymology

From tytan +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /tɘ.taˈɲit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: ty‧ta‧nicz‧ny

Adjective

tytaniczny (not comparable, derived adverb tytanicznie)

  1. (Greek mythology, relational) titanic (of or relating to the Titans, a race of giant gods in Greek mythology)
  2. titanic (having great size, or great force, power, or strength)
    Synonym: wielki

Declension

Declension of tytaniczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative tytaniczny tytaniczna tytaniczne tytaniczni tytaniczne
genitive tytanicznego tytanicznej tytanicznego tytanicznych
dative tytanicznemu tytanicznej tytanicznemu tytanicznym
accusative tytanicznego tytaniczny tytaniczną tytaniczne tytanicznych tytaniczne
instrumental tytanicznym tytaniczną tytanicznym tytanicznymi
locative tytanicznym tytanicznej tytanicznym tytanicznych

Derived terms

noun
  • tytaniczność
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.