ułaskawienie

Polish

Etymology

From ułaskawić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.was.kaˈvjɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧łas‧ka‧wie‧nie

Noun

ułaskawienie n

  1. verbal noun of ułaskawić
  2. (law) pardon (releasing order)

Declension

Declension of ułaskawienie
singular plural
nominative ułaskawienie ułaskawienia
genitive ułaskawienia ułaskawień
dative ułaskawieniu ułaskawieniom
accusative ułaskawienie ułaskawienia
instrumental ułaskawieniem ułaskawieniami
locative ułaskawieniu ułaskawieniach
vocative ułaskawienie ułaskawienia
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.