ubiquitarius
Latin
Etymology
From ubīque (“everywhere”) + -ārius. For the suffixion an innovative "stem" ubīquit- was used which originated from ubīquitās where the -t- is part of the suffix.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ʊ.biː.kʷɪˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.bi.kʷiˈt̪aː.ri.us]
Adjective
ubīquitārius (feminine ubīquitāria, neuter ubīquitārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ubīquitārius | ubīquitāria | ubīquitārium | ubīquitāriī | ubīquitāriae | ubīquitāria | |
| genitive | ubīquitāriī | ubīquitāriae | ubīquitāriī | ubīquitāriōrum | ubīquitāriārum | ubīquitāriōrum | |
| dative | ubīquitāriō | ubīquitāriae | ubīquitāriō | ubīquitāriīs | |||
| accusative | ubīquitārium | ubīquitāriam | ubīquitārium | ubīquitāriōs | ubīquitāriās | ubīquitāria | |
| ablative | ubīquitāriō | ubīquitāriā | ubīquitāriō | ubīquitāriīs | |||
| vocative | ubīquitārie | ubīquitāria | ubīquitārium | ubīquitāriī | ubīquitāriae | ubīquitāria | |
Descendants
- → English: ubiquitary
- → French: ubiquitaire
- → German: ubiquitär
- → Italian: ubiquitario
- → Spanish: ubiquitario