uczynny

Polish

Etymology

From uczynić +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈt͡ʂɘn.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘnnɘ
  • Syllabification: u‧czyn‧ny

Adjective

uczynny (comparative uczynniejszy, superlative najuczynniejszy, derived adverb uczynnie)

  1. helpful, obliging, accommodating

Declension

Declension of uczynny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative uczynny uczynna uczynne uczynni uczynne
genitive uczynnego uczynnej uczynnego uczynnych
dative uczynnemu uczynnej uczynnemu uczynnym
accusative uczynnego uczynny uczynną uczynne uczynnych uczynne
instrumental uczynnym uczynną uczynnym uczynnymi
locative uczynnym uczynnej uczynnym uczynnych

Further reading

  • uczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczynny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.