udoskonalenie
Polish
Etymology
From udoskonalić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.dɔ.skɔ.naˈlɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧do‧sko‧na‧le‧nie
Noun
udoskonalenie n
- (uncountable) verbal noun of udoskonalić
- (countable) honing, refinement, upgrade (act or the result of refining; the removal of impurities, or a purified material)
- Synonyms: ulepszenie, usprawnienie
Declension
Declension of udoskonalenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | udoskonalenie | udoskonalenia |
| genitive | udoskonalenia | udoskonaleń |
| dative | udoskonaleniu | udoskonaleniom |
| accusative | udoskonalenie | udoskonalenia |
| instrumental | udoskonaleniem | udoskonaleniami |
| locative | udoskonaleniu | udoskonaleniach |
| vocative | udoskonalenie | udoskonalenia |
Related terms
adjectives
adverbs
nouns
- doskonałość
- udoskonalacz
verbs
- doskonalić impf
- udoskonalać impf
- udoskonalić pf
Further reading
- udoskonalenie in Polish dictionaries at PWN