udręka

Polish

Etymology

Deverbal from udręczyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈdrɛŋ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: u‧drę‧ka

Noun

udręka f

  1. torment (extreme pain, anguish or misery)

Declension

Declension of udręka
singular plural
nominative udręka udręki
genitive udręki udręk
dative udręce udrękom
accusative udrękę udręki
instrumental udręką udrękami
locative udręce udrękach
vocative udręko udręki

Further reading

  • udręka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udręka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.