udus
See also: uduś
Latin
Etymology
Contraction of ūvidus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈuː.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈuː.d̪us]
Adjective
ūdus (feminine ūda, neuter ūdum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ūdus | ūda | ūdum | ūdī | ūdae | ūda | |
genitive | ūdī | ūdae | ūdī | ūdōrum | ūdārum | ūdōrum | |
dative | ūdō | ūdae | ūdō | ūdīs | |||
accusative | ūdum | ūdam | ūdum | ūdōs | ūdās | ūda | |
ablative | ūdō | ūdā | ūdō | ūdīs | |||
vocative | ūde | ūda | ūdum | ūdī | ūdae | ūda |
Derived terms
- sūdus (perhaps)
Descendants
See also
References
- “udus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “udus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- udus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.