ugorowy
Polish
Etymology
From ugór + -owy. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɡɔˈrɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: u‧go‧ro‧wy
Adjective
ugorowy (not comparable, no derived adverb)
- (agriculture, relational) fallow (ground left unseeded for a year)
Declension
Declension of ugorowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | ugorowy | ugorowa | ugorowe | ugorowi | ugorowe | |
| genitive | ugorowego | ugorowej | ugorowego | ugorowych | ||
| dative | ugorowemu | ugorowej | ugorowemu | ugorowym | ||
| accusative | ugorowego | ugorowy | ugorową | ugorowe | ugorowych | ugorowe |
| instrumental | ugorowym | ugorową | ugorowym | ugorowymi | ||
| locative | ugorowym | ugorowej | ugorowym | ugorowych | ||
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ugorowy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- ugorowy in Polish dictionaries at PWN
- Aleksandra Wieczorek (03.12.2018) “UGOROWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ugorowy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “ugorowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “ugorowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 248