ukontuuca
Ingrian
Etymology
From ukon (“of thunder”) + tuuca (“raincloud”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈukonˌtuːt͡ʃɑ/, [ˈuko̞nˌtuːt͡ʃ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈukonˌtuːt͡ʃɑ/, [ˈuɡ̊o̞nˌtuːt͡ʃɑ]
- Rhymes: -uːt͡ʃ, -uːt͡ʃɑ
- Hyphenation: u‧kon‧tuu‧ca
Noun
ukontuuca
Declension
| Declension of ukontuuca (type 3/koira, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ukontuuca | ukontuucat |
| genitive | ukontuucan | ukontuuciin |
| partitive | ukontuucaa | ukontuucia |
| illative | ukontuucaa | ukontuucii |
| inessive | ukontuucaas | ukontuuciis |
| elative | ukontuucast | ukontuucist |
| allative | ukontuucalle | ukontuucille |
| adessive | ukontuucaal | ukontuuciil |
| ablative | ukontuucalt | ukontuucilt |
| translative | ukontuucaks | ukontuuciks |
| essive | ukontuucanna, ukontuucaan | ukontuucinna, ukontuuciin |
| exessive1) | ukontuucant | ukontuucint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
Synonyms
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 620