Czech
Etymology
Inherited from Old Czech uloviti, from Proto-Slavic *uloviti.
Pronunciation
Verb
ulovit pf
- to hunt down, to catch, to shoot
Conjugation
Conjugation of ulovit
| infinitive
|
ulovit, uloviti
|
active adjective
|
ulovivší
|
| verbal noun
|
ulovení
|
passive adjective
|
ulovený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
ulovím |
ulovíme |
— |
ulovme
|
| 2nd person
|
ulovíš |
ulovíte |
ulov |
ulovte
|
| 3rd person
|
uloví |
uloví |
— |
—
|
The verb ulovit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
ulovil |
ulovili |
uloven |
uloveni
|
| masculine inanimate
|
ulovily |
uloveny
|
| feminine
|
ulovila |
ulovena
|
| neuter
|
ulovilo |
ulovila |
uloveno |
ulovena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
uloviv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
ulovivši
|
| plural
|
— |
ulovivše
|
|
Further reading