ultimatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ultimō

Participle

ultimātus (feminine ultimāta, neuter ultimātum); first/second-declension participle

  1. done, finished

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ultimātus ultimāta ultimātum ultimātī ultimātae ultimāta
genitive ultimātī ultimātae ultimātī ultimātōrum ultimātārum ultimātōrum
dative ultimātō ultimātae ultimātō ultimātīs
accusative ultimātum ultimātam ultimātum ultimātōs ultimātās ultimāta
ablative ultimātō ultimātā ultimātō ultimātīs
vocative ultimāte ultimāta ultimātum ultimātī ultimātae ultimāta

References

  • ultimatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016