ulubieniec

Polish

Etymology

From ulubiony +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.luˈbjɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: u‧lu‧bie‧niec

Noun

ulubieniec m pers (female equivalent ulubienica)

  1. favorite (person)

Declension

Declension of ulubieniec
singular plural
nominative ulubieniec ulubieńcy/ulubieńce (deprecative)
genitive ulubieńca ulubieńców
dative ulubieńcowi ulubieńcom
accusative ulubieńca ulubieńców
instrumental ulubieńcem ulubieńcami
locative ulubieńcu ulubieńcach
vocative ulubieńcu / ulubieńcze ulubieńcy

Noun

ulubieniec m animal (female equivalent ulubienica)

  1. favorite (animal)

Declension

Declension of ulubieniec
singular plural
nominative ulubieniec ulubieńce
genitive ulubieńca ulubieńców
dative ulubieńcowi ulubieńcom
accusative ulubieńca ulubieńce
instrumental ulubieńcem ulubieńcami
locative ulubieńcu ulubieńcach
vocative ulubieńcu ulubieńce

Further reading

  • ulubieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulubieniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.