ululans
Latin
Etymology
Present participle of ululō.
Participle
ululāns (genitive ululantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ululāns | ululantēs | ululantia | ||
| genitive | ululantis | ululantium | |||
| dative | ululantī | ululantibus | |||
| accusative | ululantem | ululāns | ululantēs ululantīs |
ululantia | |
| ablative | ululante ululantī1 |
ululantibus | |||
| vocative | ululāns | ululantēs | ululantia | ||
1When used purely as an adjective.