umiejętność
Polish
Etymology
From umiejętny (“skilful”) + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /u.mjɛˈjɛnt.nɔɕt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛntnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: u‧mie‧jęt‧ność
Noun
umiejętność f
Declension
Declension of umiejętność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | umiejętność | umiejętności |
| genitive | umiejętności | umiejętności |
| dative | umiejętności | umiejętnościom |
| accusative | umiejętność | umiejętności |
| instrumental | umiejętnością | umiejętnościami |
| locative | umiejętności | umiejętnościach |
| vocative | umiejętności | umiejętności |
Further reading
- umiejętność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- umiejętność in Polish dictionaries at PWN