uncuþ

See also: uncuth

Old English

Etymology

From un- +‎ cūþ, from Proto-Germanic *unkunþaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈunˌkuːθ/

Adjective

uncūþ

  1. unknown
  2. unfamiliar, strange

Declension

Derived terms

  • uncūþlīċ

Descendants

  • Middle English: uncuth, uncouth