underkäke
Swedish
Etymology
under- (“under-”) + käke (“jaw”).
Noun
underkäke c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | underkäke | underkäkes |
| definite | underkäken | underkäkens | |
| plural | indefinite | underkäkar | underkäkars |
| definite | underkäkarna | underkäkarnas |
See also
- överkäke (“upper jaw”)