underlåtenhet

Swedish

Etymology

underlåten +‎ -het

Noun

underlåtenhet c

  1. failure, omission (to do something (one should do))
    Synonym: underlåtelse

Declension

Declension of underlåtenhet
nominative genitive
singular indefinite underlåtenhet underlåtenhets
definite underlåtenheten underlåtenhetens
plural indefinite
definite

Further reading