unicestwiony

Polish

Etymology

From unicestwić +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.ɲi.t͡sɛsˈtfjɔ.nɘ/
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: u‧ni‧ces‧twio‧ny

Participle

unicestwiony (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of unicestwić

Declension

Declension of unicestwiony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative unicestwiony unicestwiona unicestwione unicestwieni unicestwione
genitive unicestwionego unicestwionej unicestwionego unicestwionych
dative unicestwionemu unicestwionej unicestwionemu unicestwionym
accusative unicestwionego unicestwiony unicestwioną unicestwione unicestwionych unicestwione
instrumental unicestwionym unicestwioną unicestwionym unicestwionymi
locative unicestwionym unicestwionej unicestwionym unicestwionych
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.