unieważnianie
Polish
Etymology
From unieważniać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛ.vaʐˈɲa.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: u‧nie‧waż‧nia‧nie
Noun
unieważnianie n
- verbal noun of unieważniać
Declension
Declension of unieważnianie
| singular | |
|---|---|
| nominative | unieważnianie |
| genitive | unieważniania |
| dative | unieważnianiu |
| accusative | unieważnianie |
| instrumental | unieważnianiem |
| locative | unieważnianiu |
| vocative | unieważnianie |
Further reading
- unieważnianie in Polish dictionaries at PWN