unigenitus
See also: Unigenitus
Latin
Etymology
Calque of Ancient Greek μονογενής (monogenḗs).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uː.nɪˈɡɛ.nɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.niˈd͡ʒɛː.ni.t̪us]
Adjective
ūnigenitus (feminine ūnigenita, neuter ūnigenitum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūnigenitus | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
| genitive | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenitī | ūnigenitōrum | ūnigenitārum | ūnigenitōrum | |
| dative | ūnigenitō | ūnigenitae | ūnigenitō | ūnigenitīs | |||
| accusative | ūnigenitum | ūnigenitam | ūnigenitum | ūnigenitōs | ūnigenitās | ūnigenita | |
| ablative | ūnigenitō | ūnigenitā | ūnigenitō | ūnigenitīs | |||
| vocative | ūnigenite | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
Descendants
- → English: only-begotten (calque)
- → German: eingeboren (calque)
- → Italian: unigenito
- → Portuguese: unigénito, unigênito
- → Spanish: unigénito
References
- “unigenitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- unigenitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.