unikális

Hungarian

Etymology

From Latin unicalis.[1] With -ális ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈunikaːliʃ]
  • Hyphenation: uni‧ká‧lis
  • Rhymes: -iʃ

Adjective

unikális (comparative unikálisabb, superlative legunikálisabb)

  1. unique
    Synonyms: egyedi, egyetlen
  2. unique (existing in a single copy)

Usage notes

The comparative and superlative forms are rare.

Declension

Inflection of unikális
singular plural
nominative unikális unikálisak
accusative unikálist
unikálisat
unikálisakat
dative unikálisnak unikálisaknak
instrumental unikálissal unikálisakkal
causal-final unikálisért unikálisakért
translative unikálissá unikálisakká
terminative unikálisig unikálisakig
essive-formal unikálisként unikálisakként
essive-modal
inessive unikálisban unikálisakban
superessive unikálison unikálisakon
adessive unikálisnál unikálisaknál
illative unikálisba unikálisakba
sublative unikálisra unikálisakra
allative unikálishoz unikálisakhoz
elative unikálisból unikálisakból
delative unikálisról unikálisakról
ablative unikálistól unikálisaktól
non-attributive
possessive – singular
unikálisé unikálisaké
non-attributive
possessive – plural
unikáliséi unikálisakéi

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN