universus
Latin
Etymology
From ūnus (“one”) + versus (“turned”), hence literally "turned into one".
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uː.nɪˈwɛr.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.niˈvɛr.sus]
Adjective
ūniversus (feminine ūniversa, neuter ūniversum, adverb ūniversē); first/second-declension adjective
- whole, entire, taken collectively or altogether
- universal or universally
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūniversus | ūniversa | ūniversum | ūniversī | ūniversae | ūniversa | |
| genitive | ūniversī | ūniversae | ūniversī | ūniversōrum | ūniversārum | ūniversōrum | |
| dative | ūniversō | ūniversae | ūniversō | ūniversīs | |||
| accusative | ūniversum | ūniversam | ūniversum | ūniversōs | ūniversās | ūniversa | |
| ablative | ūniversō | ūniversā | ūniversō | ūniversīs | |||
| vocative | ūniverse | ūniversa | ūniversum | ūniversī | ūniversae | ūniversa | |
Derived terms
Descendants
References
- “universus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “universus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- universus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to analyse a general division into its specific parts: genus universum in species certas partiri et dividere (Or. 33. 117)
- to analyse a general division into its specific parts: genus universum in species certas partiri et dividere (Or. 33. 117)