unokahúg
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈunokɒɦuːɡ]
- Hyphenation: uno‧ka‧húg
- Rhymes: -uːɡ
Noun
unokahúg (plural unokahúgok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | unokahúg | unokahúgok |
| accusative | unokahúgot | unokahúgokat |
| dative | unokahúgnak | unokahúgoknak |
| instrumental | unokahúggal | unokahúgokkal |
| causal-final | unokahúgért | unokahúgokért |
| translative | unokahúggá | unokahúgokká |
| terminative | unokahúgig | unokahúgokig |
| essive-formal | unokahúgként | unokahúgokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | unokahúgban | unokahúgokban |
| superessive | unokahúgon | unokahúgokon |
| adessive | unokahúgnál | unokahúgoknál |
| illative | unokahúgba | unokahúgokba |
| sublative | unokahúgra | unokahúgokra |
| allative | unokahúghoz | unokahúgokhoz |
| elative | unokahúgból | unokahúgokból |
| delative | unokahúgról | unokahúgokról |
| ablative | unokahúgtól | unokahúgoktól |
| non-attributive possessive – singular |
unokahúgé | unokahúgoké |
| non-attributive possessive – plural |
unokahúgéi | unokahúgokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | unokahúgom | unokahúgaim |
| 2nd person sing. | unokahúgod | unokahúgaid |
| 3rd person sing. | unokahúga | unokahúgai |
| 1st person plural | unokahúgunk | unokahúgaink |
| 2nd person plural | unokahúgotok | unokahúgaitok |
| 3rd person plural | unokahúguk | unokahúgaik |
Further reading
- unokahúg in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.