upośledzenie
Polish
Etymology
From upośledzić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.pɔ.ɕlɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧po‧śle‧dze‧nie
Noun
upośledzenie n
- (uncountable) verbal noun of upośledzić
- (countable, medicine) compromise, crippledom, handicap, impairment, retardation
Declension
Declension of upośledzenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | upośledzenie | upośledzenia |
| genitive | upośledzenia | upośledzeń |
| dative | upośledzeniu | upośledzeniom |
| accusative | upośledzenie | upośledzenia |
| instrumental | upośledzeniem | upośledzeniami |
| locative | upośledzeniu | upośledzeniach |
| vocative | upośledzenie | upośledzenia |
Related terms
adjectives
verbs
- upośledzać impf
- upośledzić pf
Further reading
- upośledzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upośledzenie in Polish dictionaries at PWN