uposażenie
Polish
Etymology
From uposażyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.pɔ.saˈʐɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧po‧sa‧że‧nie
Noun
uposażenie n
- (uncountable) verbal noun of uposażyć
- (countable, formal) emolument (fixed remuneration for work)
Declension
Declension of uposażenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | uposażenie | uposażenia |
| genitive | uposażenia | uposażeń |
| dative | uposażeniu | uposażeniom |
| accusative | uposażenie | uposażenia |
| instrumental | uposażeniem | uposażeniami |
| locative | uposażeniu | uposażeniach |
| vocative | uposażenie | uposażenia |
Derived terms
adjective
- uposażeniowy
Related terms
noun
- uposażyciel
verbs
- uposażać impf
- uposażyć pf
Further reading
- uposażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uposażenie in Polish dictionaries at PWN