upphaussning
Swedish
Etymology
Noun
upphaussning c (uncountable)
- verbal noun of upphaussa
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | upphaussning | upphaussnings |
| definite | upphaussningen | upphaussningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
upphaussning c (uncountable)
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | upphaussning | upphaussnings |
| definite | upphaussningen | upphaussningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |