uppkörning
Swedish
Etymology
From upp (“up”) + köra (“drive”) + -ning (“-ing”).
Noun
uppkörning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | uppkörning | uppkörnings |
| definite | uppkörningen | uppkörningens | |
| plural | indefinite | uppkörningar | uppkörningars |
| definite | uppkörningarna | uppkörningarnas |
Related terms
See also
- körskola (“driving school”)