uppräkna
Swedish
Etymology
Verb
uppräkna (present uppräknar, preterite uppräknade, supine uppräknat, imperative uppräkna)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uppräkna | uppräknas | ||
| supine | uppräknat | uppräknats | ||
| imperative | uppräkna | — | ||
| imper. plural1 | uppräknen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | uppräknar | uppräknade | uppräknas | uppräknades |
| ind. plural1 | uppräkna | uppräknade | uppräknas | uppräknades |
| subjunctive2 | uppräkne | uppräknade | uppräknes | uppräknades |
| present participle | uppräknande | |||
| past participle | uppräknad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.