upragniony

Polish

Etymology

From upragnąć +‎ -ony.[1] First attested in the 16th century.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /u.praɡˈɲɔ.nɘ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /u.praɡˈɲɔ.nɨ/, /u.praɡˈɲo.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: u‧prag‧nio‧ny

Adjective

upragniony (comparative bardziej upragniony, superlative najbardziej upragniony, no derived adverb)

  1. desired, coveted (being the object of one's desires)

Declension

Participle

upragniony (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of upragnąć

Declension

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “upragniony”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “upragniony”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading