uproszczenie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /u.prɔʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧prosz‧cze‧nie
Noun
uproszczenie n
- (uncountable) verbal noun of uprościć
- (countable) simplification (act of simplifying or something that has been simplified)
Declension
Declension of uproszczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | uproszczenie | uproszczenia |
| genitive | uproszczenia | uproszczeń |
| dative | uproszczeniu | uproszczeniom |
| accusative | uproszczenie | uproszczenia |
| instrumental | uproszczeniem | uproszczeniami |
| locative | uproszczeniu | uproszczeniach |
| vocative | uproszczenie | uproszczenia |
Related terms
adjectives
- uproszczony
verbs
- upraszczać impf
- uprościć pf
Further reading
- uproszczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uproszczenie in Polish dictionaries at PWN