uprzedzenie

Polish

Etymology

From uprzedzić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.pʂɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧prze‧dze‧nie

Noun

uprzedzenie n

  1. (uncountable) verbal noun of uprzedzić
  2. (countable) prejudice

Declension

Declension of uprzedzenie
singular plural
nominative uprzedzenie uprzedzenia
genitive uprzedzenia uprzedzeń
dative uprzedzeniu uprzedzeniom
accusative uprzedzenie uprzedzenia
instrumental uprzedzeniem uprzedzeniami
locative uprzedzeniu uprzedzeniach
vocative uprzedzenie uprzedzenia

Further reading

  • uprzedzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uprzedzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.