urar
Latin
Verb
ūrar
- first-person singular future passive indicative of ūrō
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /ǔraːr/
Noun
ùrār m anim (Cyrillic spelling у̀ра̄р)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | urar | urari |
| genitive | urara | urara |
| dative | uraru | urarima |
| accusative | urara | urare |
| vocative | uraru | urari |
| locative | uraru | urarima |
| instrumental | urarom | urarima |
Further reading
- “urar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Tarifit
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
urar m (Tifinagh spelling ⵓⵔⴰⵔ, plural urarn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| free state | urar | urarn |
| construct state | wurar | wurarn |
Tiruray
Noun
urar