urinarius
Latin
Etymology
From ūrīna (“urine”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uː.riːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.riˈnaː.ri.us]
Adjective
ūrīnārius (feminine ūrīnāria, neuter ūrīnārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūrīnārius | ūrīnāria | ūrīnārium | ūrīnāriī | ūrīnāriae | ūrīnāria | |
| genitive | ūrīnāriī | ūrīnāriae | ūrīnāriī | ūrīnāriōrum | ūrīnāriārum | ūrīnāriōrum | |
| dative | ūrīnāriō | ūrīnāriae | ūrīnāriō | ūrīnāriīs | |||
| accusative | ūrīnārium | ūrīnāriam | ūrīnārium | ūrīnāriōs | ūrīnāriās | ūrīnāria | |
| ablative | ūrīnāriō | ūrīnāriā | ūrīnāriō | ūrīnāriīs | |||
| vocative | ūrīnārie | ūrīnāria | ūrīnārium | ūrīnāriī | ūrīnāriae | ūrīnāria | |
Descendants
- English: urinary