urininkontinens

Swedish

Etymology

urin (urine) +‎ -s- +‎ inkontinens (incontinence)

Noun

urininkontinens c

  1. (pathology) urinary incontinence

Declension

Declension of urininkontinens
nominative genitive
singular indefinite urininkontinens urininkontinens
definite urininkontinensen urininkontinensens
plural indefinite
definite

See also

References