urininkontinens
Swedish
Etymology
urin (“urine”) + -s- + inkontinens (“incontinence”)
Noun
urininkontinens c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | urininkontinens | urininkontinens |
| definite | urininkontinensen | urininkontinensens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
See also
- ansträngningsinkontinens (“stress incontinence”)
- avföringsinkontinens (“fecal incontinence”)
- inkontinensskydd