urokliwy
Polish
Etymology
Pronunciation
- Rhymes: -ivɘ
- Syllabification: u‧ro‧kli‧wy
Adjective
urokliwy (comparative urokliwszy, superlative najurokliwszy, derived adverb urokliwie)
- charming, pleasant, attractive
- (Podegrodzie, of a person) having charming eyes
Declension
Declension of urokliwy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | urokliwy | urokliwa | urokliwe | urokliwi | urokliwe | |
| genitive | urokliwego | urokliwej | urokliwego | urokliwych | ||
| dative | urokliwemu | urokliwej | urokliwemu | urokliwym | ||
| accusative | urokliwego | urokliwy | urokliwą | urokliwe | urokliwych | urokliwe |
| instrumental | urokliwym | urokliwą | urokliwym | urokliwymi | ||
| locative | urokliwym | urokliwej | urokliwym | urokliwych | ||
Derived terms
nouns
Further reading
- urokliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urokliwy in Polish dictionaries at PWN
- Karol Mátyás (1891) “urokliwy”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 330