urozmaicony
Polish
Etymology
From urozmaicić + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /u.rɔz.ma.iˈt͡sɔ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnɘ
- Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧co‧ny
Adjective
urozmaicony (comparative bardziej urozmaicony, superlative najbardziej urozmaicony, no derived adverb)
Declension
Declension of urozmaicony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | urozmaicony | urozmaicona | urozmaicone | urozmaiceni | urozmaicone | |
| genitive | urozmaiconego | urozmaiconej | urozmaiconego | urozmaiconych | ||
| dative | urozmaiconemu | urozmaiconej | urozmaiconemu | urozmaiconym | ||
| accusative | urozmaiconego | urozmaicony | urozmaiconą | urozmaicone | urozmaiconych | urozmaicone |
| instrumental | urozmaiconym | urozmaiconą | urozmaiconym | urozmaiconymi | ||
| locative | urozmaiconym | urozmaiconej | urozmaiconym | urozmaiconych | ||
Participle
urozmaicony (passive adjectival)
- passive adjectival participle of urozmaicić
Further reading
- urozmaicony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urozmaicony in Polish dictionaries at PWN