urzynać

From urznąć +‎ -ać. First attested in the 16th century.^[1] Compare Kashubian urzënac.

• IPA^(key): /uˈʐɘ.nat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘnat͡ɕ
• Syllabification: u‧rzy‧nać

urzynać impf (perfective urżnąć)

1. (transitive) to cut off (to remove by cutting)

   Synonym: rżnąć

2. (transitive) to cut apart (to cut into very small pieces)

   Synonyms: rżnąć, zrzynać

3. (transitive, dated) to whip out (to do quickly and with energy)

   Synonyms: ciąć, rżnąć, ucinać

4. (reflexive with się, colloquial) to get plastered (to become drunk from alcohol) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: nachlewać się, narąbywać się, nawalać się, ochlewać się, schlewać się, spijać się, strąbiać się, uchlewać się, upijać się, zalewać się, zapijać się

• urzynać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urzynać in Polish dictionaries at PWN
• “URZYNAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.05.2010
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “urzynać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “urzynać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “urzynać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 360