ustnik
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈust.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ustɲik
- Syllabification: ust‧nik
Noun
ustnik m inan
- mouthpiece (part of any device that functions in or near the mouth)
Declension
Declension of ustnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ustnik | ustniki |
| genitive | ustnika | ustników |
| dative | ustnikowi | ustnikom |
| accusative | ustnik | ustniki |
| instrumental | ustnikiem | ustnikami |
| locative | ustniku | ustnikach |
| vocative | ustniku | ustniki |