ustulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ustulō.
Participle
ustulātus (feminine ustulāta, neuter ustulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ustulātus | ustulāta | ustulātum | ustulātī | ustulātae | ustulāta | |
| genitive | ustulātī | ustulātae | ustulātī | ustulātōrum | ustulātārum | ustulātōrum | |
| dative | ustulātō | ustulātae | ustulātō | ustulātīs | |||
| accusative | ustulātum | ustulātam | ustulātum | ustulātōs | ustulātās | ustulāta | |
| ablative | ustulātō | ustulātā | ustulātō | ustulātīs | |||
| vocative | ustulāte | ustulāta | ustulātum | ustulātī | ustulātae | ustulāta | |
Descendants
- ⇒ Galician: Vilouchada