uwielbienie

Polish

Etymology

From uwielbić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.vjɛlˈbjɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧wiel‧bie‧nie

Noun

uwielbienie n

  1. verbal noun of uwielbić
  2. worship, adoration

Declension

Declension of uwielbienie
singular
nominative uwielbienie
genitive uwielbienia
dative uwielbieniu
accusative uwielbienie
instrumental uwielbieniem
locative uwielbieniu
vocative uwielbienie

Further reading

  • uwielbienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwielbienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.