uyluk
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اویلق (uyluk, “thigh”), from Proto-Common Turkic *udluk.
Pronunciation
- IPA(key): /ujˈɫuk/
- Hyphenation: uy‧luk
Noun
uyluk (definite accusative uyluğu, plural uyluklar)
Derived terms
- uyluk kemiği
Further reading
- “uyluk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “uyluk”, in Nişanyan Sözlük