vâjâit
Romanian
Etymology
Past participle of vâjâi.
Noun
vâjâit n (plural vâjâituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | vâjâit | vâjâitul | vâjâituri | vâjâiturile | |
| genitive-dative | vâjâit | vâjâitului | vâjâituri | vâjâiturilor | |
| vocative | vâjâitule | vâjâiturilor | |||
Verb
vâjâit (past participle of vâjâi)
- past participle of vâjâi