vägkant

Swedish

Etymology

väg (road) +‎ kant (edge)

Noun

vägkant c

  1. a roadside

Declension

Declension of vägkant
nominative genitive
singular indefinite vägkant vägkants
definite vägkanten vägkantens
plural indefinite vägkanter vägkanters
definite vägkanterna vägkanternas

See also

References