vägval
Swedish
Etymology
väg (“way, road”) + val (“choice”)
Noun
vägval n
- a choice of a way or road to travel
- (figuratively) a crossroads, a fork in the road
- att stå inför ett vägval
- to be faced with a decision
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vägval | vägvals |
| definite | vägvalet | vägvalets | |
| plural | indefinite | vägval | vägvals |
| definite | vägvalen | vägvalens |