vänskapsmatch
Swedish
Etymology
Compound of vänskap + -s- + match. First attested in 1917.
Noun
vänskapsmatch c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | vänskapsmatch | vänskapsmatchs |
definite | vänskapsmatchen | vänskapsmatchens | |
plural | indefinite | vänskapsmatcher | vänskapsmatchers |
definite | vänskapsmatcherna | vänskapsmatchernas |