väring
See also: Väring and varing
Swedish
Etymology
From Old Swedish *væringer. Compare Old English wǣr (“fidelity, loyalty”), + Old Norse gangi (“companion”). Cognate with Norwegian Nynorsk væring and Faroese væringi.
Noun
väring c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | väring | värings |
| definite | väringen | väringens | |
| plural | indefinite | väringar | väringars |
| definite | väringarna | väringarnas |