väring

See also: Väring and varing

Swedish

Etymology

From Old Swedish *væringer. Compare Old English wǣr (fidelity, loyalty), + Old Norse gangi (companion). Cognate with Norwegian Nynorsk væring and Faroese væringi.

Noun

väring c

  1. Varangian

Declension

Declension of väring
nominative genitive
singular indefinite väring värings
definite väringen väringens
plural indefinite väringar väringars
definite väringarna väringarnas

References