værnemagt
Danish
Etymology
From værne (“to protect”) + magt (“force”). Calque of German Wehrmacht.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʋaɐ̯nəˌmɑɡ̊d̥]
Noun
værnemagt c (singular definite værnemagten, not used in plural form)
- (historical) Wehrmacht (the German military forces from 1933-1945)
Declension
| common gender |
singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | værnemagt | værnemagten |
| genitive | værnemagts | værnemagtens |