værnemagt

Danish

Etymology

From værne (to protect) +‎ magt (force). Calque of German Wehrmacht.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʋaɐ̯nəˌmɑɡ̊d̥]

Noun

værnemagt c (singular definite værnemagten, not used in plural form)

  1. (historical) Wehrmacht (the German military forces from 1933-1945)

Declension

Declension of værnemagt
common
gender
singular
indefinite definite
nominative værnemagt værnemagten
genitive værnemagts værnemagtens